Confituur van kruisbessen, aalbessen en frambozen
Kruisbessen, aalbessen en zomer frambozen dragen rijkelijk vruchten in juli. Samen met de kinderen heb ik ongeveer een kilogram fruit geplukt en daarna gesorteerd. Daarmee wilden we confituur maken. Wij zijn niet zo fan van jam of gelei en daarom wilde ik toch proberen wat stukjes fruit of zelfs pitjes erbij te hebben. In dit artikel leg ik gewoon even uit hoe ik het deed in mijn eerste poging en wat het resultaat is. Op het moment van schrijven is de confituur aan het afkoelen om later te degusteren.
Sap van aalbessen en frambozen
In totaal zijn we gestart met ongeveer een kg aalbessen die gewoon gespoeld werden en in de ontsapper. Op deze manier zijn de onaangename pitjes van de aalbes of geneverbes toch al uit de confituur. Ik vertel erbij dat we zowel gele als rode aalbessen gebruikt hebben. De witgele aalbes is veel zoeter en eten wij bijvoorbeeld niet met suiker erbij. Bij de frambozen zaten er ook wat witte en zoetere tussen ook, maar daarvan hebben we er niet veel. De uitkomst van dit alles is ongeveer een liter sap.
Vruchtensap koken met suiker en pec
Bij het sap heb ik ongeveer 225 gram rood-paarse stekelbes of kruisbes toegevoegd met daarbij 1kg geleisuiker. Aan de kook brengen en een vijftal minuutjes laten borrelen zoals ik vond in de beschrijving van de geleisuiker. Tijdens continu roeren begon ook een schuimvorming op te treden die ik herinnerde van toen mijn grootmoeder dat maakte. Dit mag je verwijderen met een schuimschep als het veel is. Eigenlijk is de confituur nu klaar als de stroop voor de stollingstest slaagt. Dat doe je door wat te druppelen op een koud bordje, wacht eventjes tot het afgekoeld is en kijk of het nog uitloopt als je het verticaal houdt. Als je erin drukt worden rimpeltjes gevormd. In mijn geval moest ik toch nog een aantal minuutjes blijven koken. Ik heb op dat moment een half zakje PEC toegevoegd alhoewel het fruit eigenlijk genoeg pectine zou moeten bevatten. Ik weet niet of dat de truc was of niet, maar de stollingstest lukte direct erna. (Nadien ondervond ik toch een te grote geleistructuur waardoor ik de volgende keer toch geen PEC ga indoen.)
Aftappen
Gelukkig hadden we wat confituurpotjes met deksel bewaard na aankoop en gebruik. Die werden eerst wat in kokend water gehouden en daarna afgevuld via een trechter en pollepel. We hadden vier typische Materne potten gevuld op het einde. De kinderen hebben deze avond al een “dessertje” gekregen, namelijk elk een halve boterham gesmeerd met confituur zoals in de reclames. Ze vroegen meer maar hoorden: “nee, je mag dan gaan slapen”.